۱۳۹۸/۰۲/۰۴
لینک منبع
خداحافظی ۲ کرهای معروف از بازار ایران
دو برند کرهای که حدود یک دهه از فعالیت آنها در ایران میگذرد نیز پس از خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریمهای علیه ایران، اعلام کردند بازار ایران را ترک خواهند کرد. اگرچه در ابتدا گفته میشد این اقدام الجی و سامسونگ تنها در حد یک شایعه در فضای مجازی است، اما شواهد نشان میدهد در سال ۹۸ تولید دو شرکت بزرگ لوازم خانگی الجی و سامسونگ به یکپنجم روزهای پایانی سال گذشته رسیده است.
این دو شرکت تولیدکننده لوازم خانگی اگرچه در سالهای گذشته و حتی در دوره تحریمهای پیشین توانستند سودهای کلانی از فروش محصولات خود در بازار ایران کسب کنند، اما همواره بهعنوان یک مونتاژکننده و نه تولیدکننده در ایران حضور داشتند و با توجه به استقبال مردم ایران برای استفاده از محصولات الجی و سامسونگ، این دو شرکت توانستند به موفقیتهای بیشماری در عرضه تولیدات خود در ایران دست پیدا کنند. حضور این دو برند کرهای در ایران اگرچه تنوع محصولات موجود در بازار لوازم خانگی را دوچندان کرده است، اما از این نکته نباید غافل شد که در حال حاضر تولیدات داخلی چه از نظر کیفی و چه از نظر کمی با نمونههای مشابه خارجی بهخوبی رقابت میکنند.
بر اساس آمار موجود، در حال حاضر ۷۵ درصد بازار لوازمخانگی کشور در دست ۱۰ برند اصلی خارجی است. حدود ۶۰۰ کارخانه داخلی نیز که حداقل ۳۰ کارخانه از برندهای بزرگ داخلی هستند، سهم ۲۵ درصدی از بازار لوازمخانگی کشور را در دست دارند. بهعبارت دیگر، از ۳۰ هزار میلیارد تومان بازار لوازمخانگی کشور، ۲۳ هزار میلیارد تومان آن در دست ۱۰ برند خارجی و هفت هزار میلیارد تومان آن در دست ۶۰۰ کارخانه داخلی است.
بر اساس آخرین آمار منتشرشده ارزش بازار لوازم خانگی ایران سالانه حدود چهار میلیارد و ۱۸۰ میلیون دلار تخمین زده میشود که تولید داخلی تنها پاسخگوی دو میلیارد و ۷۷۰ میلیون دلار آن است. در سالهای گذشته صادرات لوازم خانگی حدود ۱۴۰ میلیون دلار در سال محاسبه و در مقابل حدود ۸۸۰ میلیون دلار انواع لوازم خانگی بهطور رسمی وارد کشور میشد تا بخشی از نیازها پوشش داده شود؛ با این حال شکاف حدود ۵۳۰ میلیون دلاری بین عرضه و تقاضای این محصولات، قاچاق و واردات غیررسمی آن را رونق بخشیده بود.
همین اختلاف و جذابیت بازار سبب شده بود نهتنها واردات لوازم خانگی از طریق بازارچههای مرزی، واردات تهلنجی و ملوانی در سالهای اخیر شدت یابد بلکه بهصورت قاچاق نیز انواع محصولات وارد کشور شود. اما سال ۹۷ برای صنعت و بازار لوازم خانگی بهنسبت سالهای پیش از آن و بهدلیل بروز نوسانهای ارزی بسیار متفاوت بود زیرا نهتنها بیش از ۶۰ درصد از بازار آن وارداتی بود بلکه بخش اعظمی از تولیدات داخلی بهویژه در حوزه محصولات برقی وابسته به واردات قطعات بود.
این دو شرکت تولیدکننده لوازم خانگی اگرچه در سالهای گذشته و حتی در دوره تحریمهای پیشین توانستند سودهای کلانی از فروش محصولات خود در بازار ایران کسب کنند، اما همواره بهعنوان یک مونتاژکننده و نه تولیدکننده در ایران حضور داشتند و با توجه به استقبال مردم ایران برای استفاده از محصولات الجی و سامسونگ، این دو شرکت توانستند به موفقیتهای بیشماری در عرضه تولیدات خود در ایران دست پیدا کنند. حضور این دو برند کرهای در ایران اگرچه تنوع محصولات موجود در بازار لوازم خانگی را دوچندان کرده است، اما از این نکته نباید غافل شد که در حال حاضر تولیدات داخلی چه از نظر کیفی و چه از نظر کمی با نمونههای مشابه خارجی بهخوبی رقابت میکنند.
بر اساس آمار موجود، در حال حاضر ۷۵ درصد بازار لوازمخانگی کشور در دست ۱۰ برند اصلی خارجی است. حدود ۶۰۰ کارخانه داخلی نیز که حداقل ۳۰ کارخانه از برندهای بزرگ داخلی هستند، سهم ۲۵ درصدی از بازار لوازمخانگی کشور را در دست دارند. بهعبارت دیگر، از ۳۰ هزار میلیارد تومان بازار لوازمخانگی کشور، ۲۳ هزار میلیارد تومان آن در دست ۱۰ برند خارجی و هفت هزار میلیارد تومان آن در دست ۶۰۰ کارخانه داخلی است.
بر اساس آخرین آمار منتشرشده ارزش بازار لوازم خانگی ایران سالانه حدود چهار میلیارد و ۱۸۰ میلیون دلار تخمین زده میشود که تولید داخلی تنها پاسخگوی دو میلیارد و ۷۷۰ میلیون دلار آن است. در سالهای گذشته صادرات لوازم خانگی حدود ۱۴۰ میلیون دلار در سال محاسبه و در مقابل حدود ۸۸۰ میلیون دلار انواع لوازم خانگی بهطور رسمی وارد کشور میشد تا بخشی از نیازها پوشش داده شود؛ با این حال شکاف حدود ۵۳۰ میلیون دلاری بین عرضه و تقاضای این محصولات، قاچاق و واردات غیررسمی آن را رونق بخشیده بود.
همین اختلاف و جذابیت بازار سبب شده بود نهتنها واردات لوازم خانگی از طریق بازارچههای مرزی، واردات تهلنجی و ملوانی در سالهای اخیر شدت یابد بلکه بهصورت قاچاق نیز انواع محصولات وارد کشور شود. اما سال ۹۷ برای صنعت و بازار لوازم خانگی بهنسبت سالهای پیش از آن و بهدلیل بروز نوسانهای ارزی بسیار متفاوت بود زیرا نهتنها بیش از ۶۰ درصد از بازار آن وارداتی بود بلکه بخش اعظمی از تولیدات داخلی بهویژه در حوزه محصولات برقی وابسته به واردات قطعات بود.